Patches op je broek. Zeg maar gewoon “lapjes”

In deze blog schrijf ik over mijn Nudie Jeans, model Thin Finn. Een echte skinny jeans, omdat ik hem voordat ik hem ging dragen eerst nog even smaller heb laten maken. Ik heb de broek exact 6 maanden gedragen voordat ik hem voor het eerst waste. Is dat niet vies dan? Nou, ik gooide hem een paar nachten per week in een plastic zak in de vriezer, en daardoor stonk hij nooit. In de binnenkant hield ik met streepjes het aantal gedragen dagen bij.

Mijn telefoon, portemonnee en lippenbalsem zijn de voorwerpen die altijd als eerste slijtage veroorzaken in de stof. In dit geval waren er daadwerkelijk gaten in de stof gekomen en zocht ik een oplossing om die te dichten.

Ik heb een oud paar dry denims in stukken geknipt en daar lapjes van geknipt. Ik maakte de lapjes nat met een plantenspuit en met een heet strijkijzer vouwde ik de randjes strak om. Als je de randjes niet omvouwt krijg je rafels en kan je na een paar weken weer nieuwe lapjes opnaaien.

Ik heb vervolgens met draad van een officiële Nudie Jeans repair-kit de lapjes opgenaaid. Gewoon met naald en draad en met de hand, om de simpele reden dat ik geen naaimachine heb en ik moet zeggen dat de manier hoe de draadjes er in zitten mij heel goed bevalt. Het oogt niet perfect en dat maakt het perfect voor mij. Je ziet dat er moeite voor is gedaan, ik hou daar van.

Inmiddels heb ik de broek met lapjes zo’n drie keer in de wasmachine gehad, dus daardoor is hij zo mooi diep blauw nu.