De term Indigo is de meeste van jullie wel bekend. Indigo is de kleurstof die je broek zo blauw maakt als dat hij is. Maar waar komt indigo vandaan en hoe wordt het gemaakt?
Even een stukje geschiedenis
Landen zoals China, India en Japan gebruiken al eeuwen Indigo als kleurstof.
Aan het eind van de vijftiende eeuw, ontdekte de Portugees Vasco da Gama een zeeroute naar India. Dit zorgde ervoor dat de handel met China, India, Indonesië en Japan steeds groter werd.
Ook Nederland, die met de VOC voer, deed hier aan mee. Door deze handel kwam ook de Indigo naar Europa toe. Het succes van Indigo bleef niet lang onopgemerkt. Al snel werden de eerste indigoplantages aangelegd op Europese bodem.
Dit was het begin van het einde voor de Wede-cultuur. Wede is een plant, die net zoals de Indigofera, na een ingewikkeld proces een blauwe kleurstof geeft. Alleen de blauwe kleurstof van de Wede was minder diep van kleur en minder kleurvast dan dat van de Indigo plant.
De productie van indigoverf is nogal gecompliceerd: de bladeren worden op een hoge temperatuur geweekt in water, zodat ze gaan gisten. Dat noemt men fermentatie. Bij het gistingsproces komt een gelige vloeistof vrij, die wordt gezuiverd en afgetapt. In deze vloeistof is nog geen spatje blauw te zien. Daarvoor is eerst nog een bewerking nodig: de vloeistof moet een chemische reactie aangaan met zuurstof (oxidatie). De gelige vloeistof verandert hierdoor in blauw.
Vervolgens wordt het bezinksel gezuiverd en tot koeken gedroogd. Daarna wordt de massa in blokjes gesneden. Om deze blokjes pigment geschikt voor gebruik te maken moeten ze tot poeder worden vermalen. Dit poeder is echter niet oplosbaar in water. Om dit te bereiken moet de zuurstof weer uit de poeder gehaald worden. Dat gebeurt opnieuw door een gistingsproces, met behulp van bacteriën en chemicaliën. Om ervoor te zorgen dat het pigment zich kan binden aan textiel moet er vervolgens een loog aan worden toegevoegd, bijvoorbeeld soda, potas of urine. Als dit mengsel een tijd in een kuip heeft staan trekken, is de vloeistof weer gelig en helder.
Het verven van de textiel vindt vervolgens plaats in deze ‘urinekuipen’. De kleurstof hecht zich aan de stof die daarna te drogen wordt gehangen.
Als de stof uit het bad wordt gehaald, is hij geel maar tijdens het drogen doet opnieuw het oxidatieproces zijn werk. Door de inwerking van zuurstof wordt de stof eerst groen en geleidelijk aan een steeds dieper niet meer oplosbaar blauw.
Tegenwoordig kun je de natuurlijke indigo gewoon vinden op het internet. De gemiddelde prijs hiervan is €9,95 per 50 mg. Omdat het een kleurstof is kun je het voor meer gebruiken dan het verven van je broek alleen!
Bronnen: Wikipedia, natuurinformatie.nl
You might also like
Leave A Reply